Yalnızlık Bir Sabah Kadar Issız
Bir kızın kahvaltılarında değilsen, ne kadar olsa da içten, uyanışından uzaksa gülümsemen, kalamazsın yaşamak istediklerinde, yalnızlık dilinde bile. Acıtır içini anlatmak isteyişlerinden sessizliğine dönüşün. Duyulamayışının sözlerinde biriktirdiklerinde yığılışın kalışın, bir sonraki seslenişe eklenişin. Bu iç seslendirme senin. Bir arayışın dilsiz olması ne zor. Kalbi yoran bir suskunluk. Gün yağmur getirmiş gözlerime. Yağamadım, içim dolu sensizliğime. Ilık bir duş alış olamadık birlikte. Çıplaklığımızı doyasıya tadamadık seninle. Bir el ele tutuşuş kadar güven verebilseydik birbirimize. Bakışlarımıza bıraksaydık birbirimizi. Anlıyorum kalp asla yalan söylemez, sevmediğine asla seni seviyorum diyemez. Her şey fotoğrafların kadar sessiz. Her yer senin kadar suskun. Yalnızlık bir sabah kadar ıssız.
0 Comments:
Yorum Gönder
<< Home