İnsan Böyle Bir Geceyi Nasıl Bırakabilir?

Tercihlerimde akşam oldu. Bir yalnızlık yüzünden sana kıyamam. Konak Pier’de tüm güzellikler yerini alıyor. Gün ışıklarını kıstı. Deniz kenarında, bir bardak biranın tadında kaldım iş çıkışında. Saat sekizi gösterirken hayat o kadar doluydu ki. Yazın uğurlanmak üzere oluşunda rüzgar daha bir tutkuluydu esişinde. Şehir ışıklarına teslim özgürdü. Yaşamın güzel olduğuna inanır mısın? Sadece gözlerini açman yeterli. Artık karanlık da düşüncelere kavuştu. Mum ışıkları caz müziği eşliğinde dans ediyor. Bu şehri anlamak için bir kadın lazım. Masam boş, dakikaların yaşam cömertliğinde. Hellim ızgara tabağıyla şımarttım duygularımı. Elimi tutabilseydin bu değerli kaçışta. Geç kalmış olsan da, gülümsemenle yer alsaydın karşımda. İnsan böyle bir geceyi nasıl bırakabilir? Gelip geçen vapurlar gibi ömür. Yolcularını inecekleri zamana taşıyan. İzmir’de seni esiyor her an. Güzel olanda daha bir özlüyorum seni. Hiçbir şeyi paylaşmadan ayrıldığımız için olabilir mi? Hesabı istedim. İyi geldi yaşamak. Her şey bir umut gibiydi. Beni içime iten aşk.