Ya Birey Olduk...

Kapitalizmin sen de nerden çıktın ürünleriyiz. Yokluğun farklılaştırdığı varlıklar. Deneysel ilişkiler, mutsuzluk ve arzu alışverişi kayboluşlar. Belirişler ve gidişler, hikaye edilişleri yaşanmış unutulmuşluklar. Kelimelere tutunamamış beklentiler, baş ağrısından tam sınırda dönebilmiş olmak, tüm gece nefes almak ciğerlerimi havalandırmak. Eskiden bayramlar böyle değildi, ya birey olduk ya da yalnızlaştık. Eskiden sen de böyle değildin, en azından beni sever gibi yapardın. Ya ayrıldık ya da hep ayrıydık. Eskiden gözler kapandı mı sabahla buluşulurdu dualar sonrası. Şimdi hayırlı gecelerde düşünceler birer imge bandı. Bandrollü üzüntüler, defolu sevinçler. Yatağımı ısıtmış yalnızlığım. Duman sinmiş tek başıma kalışıma. Karanlık ve sessizlik şehrin saklanan yüzü.