İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Pazar, Ocak 20, 2008

Sen De Seslendirdin Mi Yalnızlığı?

Bir anons duyuyorum. Kalkmak üzere olan uçakların uğurlanışında bekleyenlerin kaderi gökyüzü. Beni saklasın istiyorum geceler. Bir an için gözlerimi kapıyorum. Ayak seslerinin ritminde, içinde yer aldığım gizemi gülümseyerek karşılıyorum. Bir kadının yüksek topuklu ayakkabısının sesini arıyorum onca karmaşanın içinde. Siyahı yakıştırıyorum güzel olduğunu hayal ettiğim vücudunu saran renklere. Yaklaşıyor mu, uzaklaşıyor mu kestiremiyorum. Düşlerin tuvalidir yokluk. Var eden bir çizgi dokunur serserice, senin olmayana tutkulu bir şekilde. Biliyorum kimse tutuvermeyecek elimi ansızın. Beni uyandırmayacaklar hikayelerimden. O yüzden sakındım beklemeyi gözlerimden. O yüzden hayal meyal haklıyım. Yalnızlığımın arkadaşı düşünceler. Hikaye başka olsaydı bir anons duyuyoruz diye başlardı. Küçük bir kız bakışlarımızda oynardı. Belki de bir erkek kardeşi olurdu. Uçak bir ailenin tatil heyecanıyla kalkardı geride kalan şehirlere yaşamın ne kadar güzel olduğu hissini yağan yağmurlarla dağıtarak. Yüzünün ıslanışında yalnız bir adama yakınlaşan damlalar buharlaşıveren anlar. Kolların dans edişine yakalanmış gibi açık olsun. Hıçkıra hıçkıra ağladığın anlarda bir anons duydum bizi ayıran. Senin gözlerin martıları anlar çünkü senin de kalbin bir martı saklar. Senin ellerin kedinin başını okşar. Senin gözlerinde değerliyim. Sana bir kahvaltı kadar yakınım. Ben bir sokak arıyorum hikayeleri olan. Ben bir sokak lambası arıyorum yabancısı olduğum. Kendim için uyandığım bir sabah arıyorum. Dönüp dönmeyeceğinden emin olmadığım bir kadına giyinişinde üzülmemek istiyorum. Oyuncağın hediye edilişi neden kırılışından daha değerli olmadı? Hadi o zaman çocuktuk, niye büyüyemedik hiç? Kim martıları kaybetmekten korktu? Kim sokağa çıkmaktan çekindi? Kim gözlerini kapayışında gereğinden fazla kalabildi? Sana değer verdiğim ve seni sevdiğim hissiyle açmışımdır gözlerimi. Sen de bir anons duydun mu? Sen de kendini ayırdın mı kalabalıktan? Yanına bir oyalanış oturdu mu? Sen de seslendirdin mi yalnızlığı? Rol verdin mi seçtiklerine sahneye koyduğun bir oyunda? Gülümsemesini hoş bulduğun bir hostesin kiminle seviştiği kendisinindir. Numaralı hikayelerden birinden kalkıp da alırız el bagajlarımızı. Dağılırız bilinmeyenin parçalarına. Bir gişe memuruna para uzatışta uzaklardan döner yakın. Çıkışın bu hayata aldanışın. Yaşamak seni kandırmadı. Sana sonu müjdeledi. Gözlerini kapa. Karanlığa sokulmuş kayıkları yaşa. Ay ışığındaydılar. Gözlerini kapa ve bir kadını yaşa. Ay ışığındaydı. Yalnızlık duydum. Yaşıyordum. Üşüyordum. Bazı anlarda sıcaktım. Akışın ucunu kaçırmıştı hayalim. Gözlerinin baş ucuydum. Uyandım. Sana sarıldım. Yeniden doğmuşçasına çıplaktım.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home