Ben De Martılar Gibiyim

Ayrı düşmüş yılların aşıldığı bir gelecekte, kendimi sevdiğim kadınların yaşlı hallerini ziyaret ederken hayal ettim. Hikayelerin geride kaldığı bir anda, ölmeden önce karşılaştığımızda neler hissederdik diye düşündüm. Torunlarımız olurdu her halde. Üzerinden on yıl geçmiş kadınların gözlerinde sessizlik nasıl yaşanırdı? Hayat zaman alacak. Seslenilmek güzel olsa gerek. Kırk yıl sonra gözlerimi kapayışımda şehri tasavvur edemiyorum. Ben unutmayı başaramam. Saklarım bir martının uçuşunda gözlerimi dolduran yalnızlığı. Otuz beş yaşındayım. Yaşadığım sürece yakın mıyım sana geç kalmamaya? Gülümsemenin kırk yıl hatırı var mıdır? Onca sene kısa bir anı saklar mı yüreğine? Yok oluşumuza yakın olmak masumlaştırır mı ne diyeceğimizi bilemeyişimizi? Hala mantıklı mı olursun ya da daha da mantıklı? Hala çocuksu kalır mıyım? Hala inatçı sevebilir miyim? Ben de martılar gibiyim. Yaşananla yaşanmamış arasında bir hikayeyim.