Bir Başkasın

Bir başkası oluveriyordu herkes. Bir başkasının an. Bir başkasısın, bir başkasıylan. Aşk bağışlamasını bilirdi. Bağışlanan mazide yeri olmayan. Savrulan bakışlar mevsiminde bir başka, düşüncelerle kaplanan. Elleri ceplerinde bir adam, şarkılara kendini bırakan ve şehri ayrılıklarda arayan. Bir başka yaşamın içime düşürdükleri. Bir başka martılarımın vapuru. Bir başka yarınım. Bir başka içindeki sırlara ortak olduğum kadınlar. Başkalaşıyoruz sözlerimizde. Yabancı oluşumuzdan tanıştırılarak kaçamayız ki. Gözlerimi kapayışıma alışmak bir başka. Yatağının geçmişi olmuşsam, bir başka uyanışım. Bir başka kapımı aralayışım ve hep duvarlarımı dönüşümü beklerken buluşum. Bir başka, sessizlikçe karşılanmak. Bir başkasın içimde. Sus, bak karanlık çöreklendi. Sus ve sokaklarını dinle. Sus ki ayak seslerini duyasın. Başını kaldırıp da bir başkasını göresin. Sus ki gece olasın. Bir başka kadeh getirdi garson. Bir başkaydı gülümseyişim. Aynı an, ayrı düşmüş her can. Ya sonra? Öykü gibisin. Bir başkasın. Bir başkasın ondan.