Sustum Yaşamak İçin

Bugün hava kapalı, deniz gece, martılar yıldız. Deniz fenerinin başı Kordon boyu gibi kalabalık. Kuşların seyrine doyamadığı bir sakinlikte benim de payıma düşenler var. Vapurlar hayat arkadaşım oldular. Seni düşünmek de anlamını değiştirdi. Ben de değişiyorum tam olarak anlayamadıklarımda. Martıların ucundan tutup çekiştirdikleri bir manzarada Karşıyaka’ya sokuluyorum. Deniz kokumdasın. Ne farkındasın, ne de umursar durumdasın. Kendi haline bırakılışların özgürlük olduğunu anlamak için gelmişim hayaline. Yalnızlığım kadar değerli bir sabahta tekrara kaptıracağım kendimi. Serinlik hissi, bulutlar arasında bir şehir, gülümseyebilmenin kıymeti ve anlayışın bir keşfin kışkırtıcı sevincinde. Yaklaşmak kadar hafifliyoruz. İskelenin bağrına basılışımızdan ayrılıyoruz. Bizi dolaştıran sokaklara teslim, hikayelerimizle buluşuyoruz. Görüşmek üzere sevgili yarın. Senden hep bir dün saklarım. Martıların çığlıkları içine aldı suskunluğumu. Hem Ankara’yı gezindim, hem de Göztepe’yi. Sustum yaşamak için. Göğün çağırdığı kuşların etrafında dolanan bir köpek sahibinin dizginlerinde. Işıklarda Perşembe.