Yürüyen adamlar gördüğüm bir sokak, yürüyen kadınları yalnız bırakmayan bir düşünce, kuş bakışı bir gizem parçalandıkça dağılıverişinde aralanan, bir ağaç altı izlediği yalnızlıklarla ışık ağı ören, sonzuzluk hissi içinde bir anın ölümsüzlüğünü gören, anımsamalarına minnettar bir sessizlikle birikende gece ve her şey sere serpe.