İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Perşembe, Mayıs 15, 2008

İçimde Gezinen Sokaklarda

Eksikliğinde yerin vardı. Sana ayırmış olduğum bir düşüncede seni yaşattım. Sana ayırmış olduğum bir sessizlikte kendimi duydum. Seni özleyen bir yalnızlıkta, keşfedilecek yarınlarımın en anlayışlı, en fedakar ve en içten suskunluğu olduğunu hissettim. Akıp savrulan bir cadde gibi kucaklayıcı, bakılan bir ufuk gibi uzak ve özgür, kendi içinde sakladığın gelecek kadar değerli ve yakın oluşunda seni aldım gözlerimi kapayışıma. Bir yıldız çelmesi yalnızlıkta sana düştüm. Canımın yanışında tesellim olacağını, sevincimden gülümsemeni esirgemeyeceğini duyumsadım. Seni kelimelerden koruyan bir suskunluk benimkisi. Seni sen olmaya uğurlayan bir suskunluk. Rastlantılara şükrettiren bir armağana dönüşen karşıma çıkışından nasibim dostluğun. Bir piyanonun tuşlarına dokunan parmakların gezintisi müziğe dönüştüğünde, duygular ellerin sahibinden bağımsızdır. İçimde gezinen sokaklarda seninle beraber yürüdüğüm anılar var. Nerede olursam olayım pencerene yakınım. Yüreğine konan bir kuş kadar hür gözlerinden serbest bırakıldım sevgiyle ne olup biteceğini bilmeyişime. Beni maviye bağışlayan bir sevgi gücün. Bana huzur veren bir varoluş kaderime yansıman. Hep saklayacağım bir ses hikayenden payıma düşen. İkimizi yaşlandıracak ayrılıkların içine serpiştireceğimiz birlikte oluşlarda farklı bir suskunluğun kardeşleri olacağız. Hiç söylenmemişin rüzgarında esen yaşam ikimizi hayran bırakacak. Biz yaşamaya saygılıyız. Biz güneş ve ayız. Biz elleri dua edercesine kavuşmuş bir sırrız. Biz yalnızlığın elçileriyiz. Birbirimizi en güzel şekilde ağırladık. Gözyaşlarına misafir olduğum gecelerde seni kazandım. Bir masa ve bir deniz baş başa kalırlarsa sen günbatımlarının diline düşeceksin. Sessizliğim gözlerimi yaşartırsa sıkıca sarılacağım varlığına. Sahil ışıklarına bırakacak her şeyi. İçim şehri dolaşacak. Bileceğim ki sen özelsin. Bileceğim ki bir kadeh kırmızı şarabın kokusunda keyif veren bir giz var. Beni gizleyen sözlerimin anahtarı yalnızlığım mı? Anlamama eşlik ettiğin için teşekkürler. Yağmur kaldırımlarla buluştuğunda elinde şemsiyen bekliyor olursan, sana sessizce sokulursam, suskunluğumun seni çok sevdiğini bilmeni isterim. Geçen yıllar bizi kaybetmediği sürece içtenliğimizi taşıyalım birbirimize.

1 Comments:

Blogger Fuliyama said...

Suskunluğunda dinlemeyi öğrendim seni...
Suskunluğunda, duymayı öğrendim kendimi...
Suskunluğuna beni sevdiğin gerçeğini hep bildim...
Gözyaşlarımda seni daha iyi sevmeyi öğrendim...
Kelimelerden daha derinde, öze yakın bir paylaşımı öğrettin bana...
Tüm iniş çıkışlarımda yanımda oldun, ve olacaksın da...
Hangi rolde olduğun değil önemli olan, çünkü hayatta her rolü oynamıştır insan olan... Yakınlıktır, içtenliktir, sevgidir senden bana kalan armağan...
Ve ölümsüz dostluğumuzdur bizi birbirimize bağlayan...

Bloğuna yazdığın bu yazını hep saklayacağım... sana olan sevgimin yanında...

16 Mayıs, 2008 15:53  

Yorum Gönder

<< Home