Yaşanmış Boşluklar

Bir gün uğrarsan, köprünün merdivenlerinde orda olduğunu bilmek içinde yer alır. Fotoğraflar göremediğimiz hayaletlerindir. Yaşayanın resmi yoktur. Bilmek seni düşünmeye mahkum eder. Keyfekeder bir yalnızlığın zihninde olup bitti her şey. Elindeki küçük su şişesinin bile önemi varsa, hatırlayan ne yapsın geçen zamanı. Geçmişi olan bir adımın sessizliğindeyse bir kadın ve bir adam, aynı görünenin parçası değillerdir hiçbir an. Aynı yatağın sessizliği olamayacağız. Yeter ki gülümse, uyanacaksın, Yeter ki dokun hissedileceksin. Bir gün sen de öleceksin, bir başkası uğradığında seni yaşamış olan boşluğa. Yeter ki sev ve sevil de kal bir an olsun seni kucaklayanın kollarında. Sen de mirassın ayrılığa.