Bir Düş Kesiti

Sahneye savrulmuş onca nesnenin yerleştiği bakışlarında ileri geri giden aralıklarda dolaştı. Bir masanın detaylanışına iskemleler yakındı. İşte hayatın güzel olan yanı buydu, bir tanesine çekici bir kız oturmuştu. Onu hikayene davet etmeyecek misin diye soran ses yalnızlığıydı. Elindeki bira şişesini masasındaki sessizliğe koymak istedi. Dikkatini çekmiyordu. Kendi haliyle vakit geçirişi neler düşünüyor acaba diye merak etti. İzlenmekten rahatsızlık duymayan bir yıldız gibi uzaktı. Karanlıklarda dilek tutan bir adam daha cesur olmalıydı. Benim adım yalnızlık demek geldi içinden. Tanımadığınız bir adamın omzuna ihtiyacınız var mı diye sormak ne kadar da zordu. Suskunluklarınca tanıştırılsalar ne de güzel olurdu. Sendelemek dans etmek miydi? Kesit kesit düşer gibiydi yaşanana. Bir poza elveda diyen bir fotoğrafçı gibi durdu anda. Bir deste iskambil kağıdıyla numaralar yapan bir varsanı sırdaşı gibiydi. Gelip geçenler karışmıştı. Kalabalığın dalgalandığı bir ortamda kendine uğradı. Hayatın değindiği mutluluk bu olmalıydı. Hala mesafe vardı aralarında. Her an uyanabilirdi.