Her Biri Özel Bir Yerde

Sessizliğimdeki düşünceler sesini yükseltiyor, kendimi duyamıyorum. Beni sevmediğini bildiğimi iddia ettiğim, beni sevme şekli dönüşmüş , hayatımdan çoktan çıkmış bir kızın fotoğraflarına neden gizlice bakıyordum ki? Bana değer verdiğini, beni sevdiğini bildiğim bir kızı üzeceğini bile bile neden hala yazıyordum? Bu karışık duygular dürüstlük müydü, yoksa şaşkınlık mı? Yokluğunda yeri doldurulamayacak bir gözlerimi kapayış var olacağını hissediyorum. Yokluğu onu özletecek farkındayım. Varlığımı anlayabilmiş tek kıza haksızlığımda kendimi affedemiyorum. İkimizin az da olsa anladığı ya da anlama çabasında olduğu bir iç dünyamız var. Biraz uzaklaşabilmek iyi gelir miydi? Kaçmadan kendini bulmalı mıydı insan? Sorgulamayı bırakmalıydı. Onu sevdiğimi biliyordum. Bu öyle farklı bir sevgiydi ki, içinde anlayış vardı. İçinde özgürdüm. Yine de nankördü geceler. Yine de gizlice sokuluyordum fotoğraflara. Pişman olacağımı bile bile üzülmeyi hak ediyordum. Yaratılan izlenimler de kontrolden çıkmış durumda. Anlaşılmaya kim hükmedebilmiş ki. İyi niyetli olman kimin umurunda? Sonuçlar kirlenebiliyor. Sonuçlar affetmeyebiliyor. Tedbir sırdaştır. Akışa teslim olacağız. Biliyoruz ki esen rüzgara hiç ihanet etmedik. Aldatılmışlık duyguların kandırmacası. Oyuna çekilenlerin direnmeleri zor. Oyuna dahil olanların karşılaşmalarında sahne cömert. Kalabalıklaşanın şekilden şekile girdiği bu sürüklenişte tutunmaya çalıştığın bir andan bakıveriyorsun etrafına. Seni alıp götüren bir ruh halinde yalnızsın. Ne diyeceğini bilemeyişin bedeli kaçınılmaz olabilir. Ne söylediğin de sana ait olmayabilir. İyi bir insan olduğumu biliyorum. Ne zaman vicdanımla baş başa kalsam, güzel bir melodiye sığınıyorum. Yalnızlığımı bırakıyorum beni benden geçiren muhteşem ezgilere. Hayranlık uyandıranda tedavi edici, bana iyi gelen bir şeyler var. Evden işe, işten eve bir hayatta parçası olduğumda var olmadığımı hissetmek acı veriyor. Kendimi ait hissetmediğim bir iş ortamında, kendim olmama izin vermeyen bir işte başarılıyım ne de trajik. Bir işe yaradığımı hissetmek istiyorum belki de. Amacıma inanmak istiyorum. Onurlu bir insanım her halde, en acımasız yargıç kendim olduğuma göre. Gözyaşlarımın yarattığı duygularda üzgünüm diyor içim. Beni ne olursa olsun hiç terk etmeyeceğini bilmek istiyorum sanırım. O da biliyor farklı olduğunu. O da biliyor yalnızlığın yaratıcı yıkıcılığını. O da yakın göğe, kuşlara, denizlere ve sokaklara can veren insanlara. O da yakın pencerelerden saçılan masal tohumlarına hasret gecelere. O da serpiştiriyor hüznünü ve sevincini. Elimi tutsa da, bıraksa da, o da biliyor özgürlüğün bir gün çağıracağını. O da hür kalp atışlarında. Bazı candan sarılışlar unutulmayı hak etmez. Aslında onu üzecek olsa da neden hala geçmişteki fotoğraflara baktığımı biliyordum. Sevdikçe özgür bıraktığım kızlar hep haklı olacaklardı. Haksız olabilmek değerli bir armağandı. Değerli bir kendinden vazgeçişti. Zaman geçecekti. Aynı dönemin farklı köşelerinde yaşam devam edecekti. Hikayeler tüm sevilenleri kucaklayacaktı. Sevildiğini bilir insan. Bazen sessizlik de sır tutamaz. Sevildiğini bilmek de anlaşılması zor bir özgürlüktür. Sevdiklerini geçmişin içinde hep arayacaksın. Unutmana izin vermeyecek gözlerini kapayışların. Aramak çelişki değildir. Aramak güzel bir yalnızlıktır. Küçük bir yağmur tanesi gibi hissedersin sevdiğine dokunduğunda. Yağmur taneleri gibi kalabalığız. Bir pencere önündeyiz. Hayal ediyoruz, bugün de kime davetliyiz? Hayal ediyoruz ya, yalnızlık merhametli. Hava sıcak, iyi bir adam terliyor. Hava sıcak , iyi bir adamın saatleri geçiyor. Hava sıcak, sevdiklerime uğruyorum bir bir. Beni gülümsetiyor iyi olduğumu hissetmek. Bir yağmur tanesine yaklaşıyorum, onu bırakmıyorum. Onunla varıyorum gökten yere. Bir gün sevdiklerimi gözlerimi kapayışıma alıp ıslanacağım doyasıya. Onları yağmur taneleri gibi izleyeceğim çünkü onlar bir damla sevgi. Onlar birer damla gözyaşı, onlar birer kaşık kalp aşı. Onlar ne de güzel gülümsüyorlar içimde, her biri özel bir yerde. Beni anlamasalar da özgürler. Ben de özgürüm kendimi anlayamadığım her halde. Sevgi gözlerini kapayıp da içinde saklanmasına izin vermek. Sevgi omzuna dokunmak sessizce.