Beyhude Zaman

Senin de içinde bir İstanbul vakti var mı? Güzel vakitlerin şehrinde kalabalığın arasına karışmak insanı beyhude ve mutlu kılar. Bazen boşuna yaşayabilmeli insan. Bir gönül şehri İstanbul. Yok olmanın harmanlandığı bir şehir. İnsan vaktinde ve yeterince yağmalı. Düş hasadında İstanbul tarih gibi koklanmalı. Eski bir duvar kenarı hayal kurdurmalı, omuz vermeli, sırdaş olmalı şefkat arayan şehrin yalnızlarına. Yalnızlaşmak için bire bir İstanbul. Kucaklaşmak için bire bir. Her derde deva bir martı, her gözleri kapayışa yaslı sokaklar. İstanbul’u dinlemek gerek. Onu bir kadın gibi sevmek, kıymetini bilmek gerek. Canım demek gerek hüzünlendiğinde. Bir kadeh rakının saldığı o buram buram kokuda kaybolmak demek İstanbul. Hem günah hem tövbe demek. İnsanı insan kılan bir karmaşa. Tehdidi bereketli bir yaşam mücadelesi. Bir aşk ve nefret bilmecesi. Ezan vaktindeki kafeleriyle, bir arada olmanın sırrı, hoşgörüsü İstanbul. Neşeli bir meyhaneden dağılan umursamaz güruh içinde kopan kahkahalar İstanbul. Yükselen acı çığlıklar, çaresizlikler İstanbul. Yaşamanın hakkını veren bir şehir. Kavganın hakkını veren bir şehir. Bu yüzden sonsuzluğun uğrak yeri. Bana haddimi bildiren bir ihtişamın var İstanbul. Her pervane gibi ölmeden tavaf edeceğim boğazın sularına vuran ay ışığını. Beni ben yapan bir başımı öne eğiş. Beni ben yapan bir suskunluk. Beni ben yapan bir aşk. İçimde İstanbul vakti. İçimde ulu camileri. İçimde şarkıları. İçimde sarhoşluğu. Vazgeçmek de bir oyun. Kim sevmiş de vazgeçmiş. Bir vuslat İstanbul.

(Yansımalar A. Şenol Filiz- Birol Yayla’nın Pervane albümü müzikleri eşliğinde)