Yorgun insan, dökülmüş sıvı gibi kaplar yatağını. Yayılır kolları, ayakları. Uykusuna serilir, gecesiyle bir olur. Yorgun insan düşlerine tez kavuşur. Tatlı bir ışıkta, tavanıyla bir süre bakışır. Eli uzanır, karanlığı açar. Yalnızlık, sabah olana kadar.

14/10/2008