Cumartesi Sabahım Kelimeler

Nazlı sır gelmez kelimelere. Eceli kadar yalnızdır ömür. Sabah soğuğu karşılarken, sıcak yatağımdan çıkmak istemiyorum, bir yürekte kalmak istercesine. Düşünce sınırlarını arıyor göz kapaklarımda başlayan içim karışırken. Karanlığımı toparlıyorum. Sözler sessizlik bahçesinden bir demet çiçek zamanın soldurduğu. Sen kokanda kısa güzellik. Bir kır vedası ömür yalnızlığa ıslanan. Sen anlayamadan herşey gün ışığına çıkıyor. Günaydın diyor pencerem. Hala sıcaklıkla sarmaş dolaş, atamıyorum kendimi terliklerimin içine. Soğuk beni yıldırıyor. Yaşamın sesi uzaklardan duyuluyor. Araba sesleri, şehre inat aralıklı öten bir horoz. Bir hamlede kalkmalıyım düşüncelerimden. Dün kendime haksızlık ettim. Nasıl bir bilinçlilikse, yazılarımı paylaşabilmek için dün gece ciğerlerimi zehirledim internet kafenin duman altı dayanılmazlığında. Tenimi bile esir aldı nikotin kokusu. Duş alsam da kalacak aptallığımın tortusu. Göz göre göre nasıl da iki saat katlandım. Nasıl da ihanet ettim kendime. Bu teslimiyetler son bulmalı, içine düşmemeli düşüncesizliğin ve kabulün. O kadar da tutsak değiliz aslında, tercih pazarında. Gün be gün değer kaybetse de, hala sınırlı da olsa seçim, gücümüz var. Artık suya sabuna dokunma zamanı. Öksürüşüm bana sitem ediyor. Nefesim kirlendi. Ya dilim temiz mi? Kelimelerim öksürüyor. Ruhum yarın altında kaldı.

03/02/2007