Sen De Aç Gözlerini Artık

Gözlerin ne kadar da çılgın. Yaşamın her karesine atılışın bir sırra kavuşmak gibi coşkulu. Güneş var yalnızlığında. Sana yaşadığını hatırlatan bir için var gözlerini kapayışınla arkadaşlığında. Bakmak senden geçmek için yeterli. Kollarımı açmak bir çiçek isyankarlığında, kırı ciğerlerime çekmek için yeterli. Acımasızlığı arıtacak kadar yürekli gülümseyebilirim. Ben sevdikçe sevilebilir, verdikçe zenginleşebilirim. Sen içmek ister misin sözlerimden? Bu hayat kana kana akmıyor mu susuzluğumuza? Ne kadar da hasretmişiz sevda masalına. Damarlarım özlemiş doğanın kokusunu. Binalar beni yıldıramamışlar. Bir parça kopmuşum bütünden, bir parça bulmuşum senden. Savrulmuşluk kendini ifade ederken, rüzgar koymuşum adını hislerimin. Üşürken vurmuşum suya. Korku vermişim toprağa, benim için gelecek açarken. Sevmişim renk saklı baharı. Uzaklardan çaldığım ne varsa aşkla saklanmış. Sakın üzülme dercesine elim uzanmış bilinmeyene. Bu inanılmazın inandırıcı olma kaygısı yok. O içine doğanlara o kadar cömert ki. Sen de aç gözlerini artık.