Kelimelerin İz Düşümünde Kalbe Alınan Notlar

Akşam işten çıkmış, vapurla Karşıyaka'dan Konak'a dönerken güvertede cep telefonuma yazılmış bir not:

Şehir gözleri parlayan bir karanlık gibi. Vapurun suyu yarışı, gecenin sessizliği yutuşuna katılıyor. Eve dönüşümde sahilde arabalar ışık nehiri. Herkesi bıraktı varış. Yine yarış.

...

Vapurdan indim, metroya ilerledim. Duygularım yine beni bırakmadı. Sadece insanlar değil, kelimeler de sıkışıverdi araya. Herkes kapıların kapanacağına dikkat ediyordu.

Biraz yarın , biraz korku, biraz ten.

Sanki bana biraz küçük bu beden.

Metroda treni beklerken.

Yarın yine kalkacağım erken.

Yalnızlık hep senken.

07/02/2007