Kelimelerin Anlatamadıkları Yalan Mı Oluyor?

Mavi örtmüşüz utancımızın üzerine. Gözü üzen beton mezar taşlarına dek, martılar eşlik ediyorlar düşünceye. Vapurlar kaçarcasına ayrıldı iskeleden. Yeşili gömmüşüz geçmişe. Körfezin ardı yolculuk ama adımlarım yeterli değil. Yıllar geçti, feodalite kimlik değiştirdi. Yine sınırlarımıza doğuyoruz. Adı yok yalnızlığımızın. Mücadele insana karşı. Doğaya zulmediyoruz. Ölen de, öldüren de biziz. Vicdanı sessiz askerler gibiyiz. Sesimiz kan, çığlığımız merhametsiz. Acı ekmişiz korkulara, kaygı hepimiz. Ya sevgi deseniz. Biraz kendinizi bilseniz. Soğuğun kamçıladığı güneşle Karşıyaka'dayız. Yeni bir hafta, ben de gönüllüyüm tutsaklığa. Kelimelerin anlatamadıkları yalan mı oluyor?

05/02/2007