İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Perşembe, Mayıs 24, 2007

Artık Yalnızlık Sizde Kalmıyor Mu?

Sabah altıya çeyrek vardı. Geceden ayarlamış olduğum cep telefonumun alarm saati çaldı. Yatağımda biraz miskinlik yaptım. Kalkmak istemeyişim beni saat yedi ile buluşturdu. İşe geç kalacağımın bilincinde daha fazla oyalanmadım. İşe giderken giyeceğim kırışık gömleğimi ütüledim ve astım. Sonra banyoya gidip duş aldım. Duş jelimin kokusu beni biraz uzaklaştırdı. Yarını bugün yaşar gibiydim. Aynada yalnızdım. Uyanışlarım saçlarımdaydı. Zaman da, düşünceler de geçiyordu. Kurulandım ve sıcak suyla yıkadıktan sonra traş jeli ile yüzümü köpürttüm. Sakal traşı olup, parfümümü sıktım. Hayatım tekrar kokuyordu. Çıplaklığımın soruları vardı. Yatak odama döndüm giyinmek için. Gömleğimi giyerken sadece ben yansıyordum şifonyerin aynasına. Bir zamanlar, benimle bir hayali paylaştığını söyleyen bir kız makyaj yapmaktaydı. Sadece gencim, güzelim, seni üzerim diye dalga geçerken samimiymiş, ben anlayamamışım. Aynanın önünde bir sevginin kalıntıları vardı. Sir kutusu anımsamaların anahtarıydı. Bir gün önce de garip bir tesadüf beni tebessüm ettirmişti. Ütülemekte olduğum mavi gömleği işyerimde ilgi duyduğum bir kız hediye etmişti, üzerimde ise hava birden serinlemiş olduğu için artık bana karşı heyecan duymayan bir kızın yalnızlık armağanı bir kazak vardı ve işin en tuhaf yanı da ayağımdakiler beş yıl çıkıp da beni bırakan kızın çoraplarıydı. Geçmiş üzerimdeydi. Sevdiklerimin aksine onlar beni yalnız bırakmamışlardı. Evimizdeydim, ne kadar da safmışım. Çekip giden sadece bir kız olsa, kimin umurunda. Kolayca aldatıldığında kaybolan sadece bir sevgili değil ne yazık ki. Seni seviyorum sözü zamanla farklı bir dilde söylenmişçesine yabancılaşıyor. İşittiğin onca yalandan sonra artık inanmak istemiyorsun. Kuşku söküp alıyor masumiyetini. Sevilmek için yalnızlığından çıkmalısın. Gerçekle karşılaşmalısın. Yazdığın sürece uyanılacak bir düşsün. Hala gözün açılmadı mı? Herkes çekip giderken, sen neden ısrarcısın katıksız bir yalnızlıkta kalmakta? Yıldızlarından tasarruf eden yavan bir gece. Müzik duygularımı okşuyor. Teselli üzülme diyor. Tenha kalan aşkını sevgi artığı düşüncelerle beslememelisin. Kalabalıktan ayıklananların buluştuğu mekanlarda roller iyi benimsenmiş. Sen bu ezberi bozmak istiyorsun kelimelerinde. Ne akılda tutmak istiyorsun ne de kalpte ama ne çare. Güzel kızlar ve yalnızlık yekpare.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home