Sessizliğin Avazı

Sadece güzel sözler işitmek değil sevilmek. Güzel şeyler yaşamak, yarını adres yapmak birliktelik. Sadece bir bakışın eksikliği değil yalnızlık, masamdan bir tabağın azalışı, geceleri yatağımın kıvranışı, bir kucak sonsuzluğun güven arayışı, uzaklığın bir omza baş koyuşu. Sadece suskunluk değil seninle konuşamamak, bir azabı içinde yıllandırmak, yanaklarına bir gözyaşı tattırmak. Sadece unutmak değil kırılmak. Seçimlerle geçimsiz bir adam değildim. Hep içimi sana verdim. Sana beğenirsin diye hep bir düş derdim. Nasıl da umutlandırdım yüreğimi, ben Kaf Dağı’nın arkasındaki yerdim. Masalların gerçek olmadığını seni severek öğrendim. Sessizliğin avazı oldum, duyulmadım. Sadece sana yüreğini sordum.