Not Kırıntıları

(Salı sabahı sekiz yirmi beş vapurunda)

“Sana cevap veremedi mi bakışları? Onca yıl geçti uzaklardan. Bir anımsama sanatçısı yaşadıklarını işler yaşamak istediklerine. Ömür der eserine. İşe yaramıyor mavinin çöpçatanlığı. Biraz umutlanmak istedim, yine anlattım seni Karşıyaka’ya. Rüzgar çekip almak için hüznümü, kuvvetlice asılıyor. Yüzüm de, göğsüm de uğulduyor. Dalganın sesi senden bir parça. Artık bir aile şarkısı yok kalbinde.”

(Akşam iş çıkışında hissettiklerimden.)

“Kimi insanlar ilkeli ve onurludur, kimileriyse rüzgarın kuludur.”

(Çarşamba sabahı sekiz kırk vapurunda)

“Seni sevdiğimi söyleyememek her zaman mavi. Bugünün hikayesinde ne var? Bir martının dünü yok. Hiç aramayacaksın biliyorum, içim susana dek. Bu güzel, güneşli sabahta senin tarafından uğurlanmış olmak isterdim. Daha farklı olurdu özlemim.”