Yol Ortasında Bir Esinti Ağacı

Yalnızlığın anlaşılmadığı güzel bir günde güneşli yapraklar titriyor dağ yolunun başlangıcında. Hayaller kuruşumda yol tırmanıyor. Ellerim ceplerimde düşünüyorum. Köpek havlamalarıyla geçiyorum sonbaharı sevince dönüştüren sararmış yaprakları. Şimdi yeşille kıvrılıyoruz serin gölgelerden. Çam ağaçları bana yaşamı koklatıyor. Hepimiz sakin bir ıssızlığız aslında. Yeryüzü kadranında sokaklarımız. Her anın adımlanışında yüreklenir, yalnızlaşırız. Kuş seslerinin hafif hafif anımsamalarıma sokuluşunda yol güneşe dönüyor tırmanışın sağa sapışında. Her tonda sessizlik var. Huzurlu komşuların kapladığı yamaç da dingin. Çam denizinde on yıl sonrasını düşünüyordum, dün geceyi ve gelecek oyununu.