Bakışın Sessiz Bir İyi Geceler Deyişse Her Gece

Yolculuk hep dağınık. Toparlamaya çalışmıyor adımlar. Zaman an tutmuyor. Bir sonsuzluk düşürüyor yaşanan. Uzanmışlığın keyfi başka. Uzağın yakına baktığı bir anda çekim. Susmayı başarabilmek, gecenin sevdiği sokaklar olabilmek düşlenmek.Sessizliğin vardığı kalbi bilmek özlenmek. Adı var mıydı ki doğanın? Hatırlananlarla hatırlayanlar da mazi oldular birer birer. Kendimize saklandık masumca. Elimiz tutulsun istedik, belki çocukça.