İzmirliydi Mavi

Güneşin yalnız bırakmadığı çocuklardandık. Sırt sırta vermiştik denizimizi. Hayatı seven suskunluklardandık. Sakinliğin kıyısıydı şehir. Kalbimizin kıyısıydı uzaklar. Bir duyulmak isteyişti gözlerimizi susturuşumuz. Birbirimize armağan ettiğimiz şarkılardı arkadaşlığımız. İzmirliydi mavi. İzmirliydi esinti. Birbirimiz için farklı yönlere bakıyorduk. Birbirimiz içindi bulutları yastık yapan gökyüzü. Su gibi arada bulansak da, özümüzde duruyduk. İkimiz de cevaplarını arayan birer soruyduk. Sırt sırta vermiştik kaderimizi.