Çözümü Olgunlaştıran Sorunlar

İnsan hangi ülkede olursa olsun vapurların sessizliği aynı dili konuşuyor. Sakinliğin güneş alışı insanın gözünde hep değerli. Bir yol arkadaşın olsun olmasın hayatın geçişinin huzur bulduğu bir ufuk var an içinde kaybolup yenilenen. Mavinin hatlarını oluşturan Karşıyaka belirdi. Geç kalmamak için hızla koştuğum sahil yolu çabamı ödüllendirmişti. Fulya’nın sen vapura bindiğinde yine Ayşegül’ünü düşüneceksin deyişi vardı düşüncelerimde. O kadar iyiydi ki kalbi, içime yerleşmişti içtenliği. Ne canımı acıtıyordu ne de rahat bırakıyordu beni. Ona hak verişimde onu üzmek endişesinden kurtarabilirdim kendimi. Güzel olanı paylaşabilecek kadar yakın bakabiliyorduk denize ve ağaçlara. Bir şehrin martılara bakan apartmanlarından birinde hikaye karmaşıktı. Yalın olan yalnızlık ve sevgiydi. Uykunun onardığı bir yorgunluk sonrası gün yeniden başlamak üzereydi. Beni yoran ilişkilerle günü geçiriyordum. Değişim sancılanıyordu. Çözümü olgunlaştıran sorunlarla boğuşmak insanı insan yapan mıydı? Öksüren bir kadının sesini öksüren bir adam sesi izledi. Duyduğum gerçeğini bizi saran suskunluk birbirimizden gizledi. İskeleye yanaşmak üzere oluşumuzu görenler kalkma telaşındalar. Ayak sesleri sabırsızların. Benimse ayrılmak için acelem yok. Derin düş korsanlarıyız, gerçek çalıyoruz birbirimizden. Görüntü yağmalıyoruz. Güzel bir kadın yanıltıyor bekleyişimizi. Birazdan bir berber koltuğunda traş oluyor olacağım. Diyalog kestirilebilir kadar sade olacak. Paramı uzatışımla uğurlanacağım. Palmiyeler yolu gösterecek. Trafik polisinin düdüğünü çalışında kalabalık dağılıyor. Zamanın payına düşen insanlar. Her kelime hikayenin koordinatları. Yöne demirliyiz. Güzel olduğu hissini taşıyan bayanlar. Yazarın yol cambazlığı kalem tutan bir gönül. Saat sekiz buçuk. Kız güzel hava da.

15-02-2008