Daha Ne Yazabilirim Ki

Otelin restoran penceresi yağmurla yıkanmış bir sokağa bakıyor. Karşı otelin görevlisinin içeri girip çıkışlarında saksıdaki bitkiler rüzgarla salınıyorlar. Bir başka binanın birinci katında AVS Travel tabelası göze çarpıyor. Pazartesi olduğunda kim bilir kimler yetişmeye çalışacak günün telaşına? Artık senin de bir masan var haftanın başlangıcında. Tüm görüntülerde yokluğun bana aitse, hala eksikliğini gözlerim dolduruyorsa ne yazabilirim ki daha fazla seni özlemeye dair? Bir Pazar günü daha sadece benim umurumda. Dün daha bir yalnız hissettim İstanbul’da. Yine yan odamda sevişenlerin sesi, yine karanlığın üzerimi kaplayışı. Düşünceler kadar uzun bir gecede uyumak için seni düşlemeyi bıraktım.

10-02-2008