Bak Yağmur Açtı

Şehri anlatan su birikintilerinde kayboluşum doğdu. Elimi tutuşun beni saklar mı içine? Yağmur dokunur mu saçlarına? İstanbul geceleri uyanmış, sokaklar ıslak. Amaçsızca yürüyorum. Ankara hayallerden de uzak. Lamartine kaldırımlarını gezdiriyor. Sanki karşıma çıkıverecekmişsin gibi heyecanlı, belirişini kaybediyorum. Oyunun çevresi geniş. Ağaçlar çıplak. Seni güzel bir kafede çay içmeye çağırıyor gülümseyişim. Sen duyamayacak kadar özgürsün. Bir suskunluk kadar yalnızım. Otele döndüm. Eğitim başlamadan lobide pencerenin kısacık hikayesine sığındım. Her kalp gibi ben de sevilmeyi aradım. Neden adresimdin? Seni orda bulamayacağımı biliyordum da neden dolanıyordum hayalinin etrafında? Bir güzel kız haydi diyebilirdi yaşanacaklara. Haydi artık anımsama. Akşama İzmir beni karşılayacak. Yine döneceğim karanlığa. Hep kadehimizi kaldırmadık mı aydınlığa? Sana da sokulur hüznün. Senin de vardır bir parça sevincin. Bak yağmur açtı gökyüzünde. Yıkanmalı kirlenince. Hayal kırıklıklarını eritiyor adımlar.

10-02-2008