Güzel Bir Gün Gibisin

Mesafe taneleri, serpilmiş insanlar, adımların vakit öldürdüğü bir yol alışta yalnızlık girdabı karşılanmalar, kanatları devrilen martılar, duvarlarının başı dönmüş odalar, uyanışlara gezgin olmuş nefes alışlar, bir adamın terlikleri dolmuş ayaklarının farkında oluşuyla, bir adamın kalbi dolmuş umutlarla, yazar sarhoşluğunda hayatın içinde sızıp kalmış, sığınmış dokunuşlara. Adını koy artık sevilmenin. Korkularında bulacaksın sarılmanın kıymetini. Sıkıca tutunacaksın zamanın geçişine. Ellerimden kayıp gitmek istemediğinde gözlerin, gülümseyeceksin. Sana huzur verecek suskunluğum. Bir kadeh dudak uzatacaksın seninle çakırkeyif oluşuma. Bakışlarımı boyayacaksın. Bir masal kitabının sayfalarının çevrilişine anne olacaksın belki de. Çocukça sorulara cevabım var mı? Koşuşturmaları düşünceler sardığında büyüdüğünü anlar kayboluş. Yarını koştuğunu anlar adam olan. Yaşlanışımız haklılığımız. Artık çıkmalyım. Denizi düşlerimden yerine koymalıyım. İşe gideceğim bir Cumartesi günü daha. Rüzgar alacak sevdam. Sokağın derdi de sevinci de var. Güzel bir günde affedilir her insan.