Herhangi Bir Salı

Denizle baş başa ayrılık, bir yudum çayda. Güneşin vapurun beyaz korkuluklarına vuruşunda, kağıdımda. Gözümü alışına yüzümü gözlerimi kapamadan dönemeyişimde. Rüzgarla alnıma çarpan su zerrelerinin göğe saçılışında. Keyif veren bir martı kadar hür doğmuştuk oysa. Kıyafetinin sakladığı bir adama hiç sordun mu yalnızlığını? Ayrılığın sana düşen payında düşüncelerinden bana ayırdığın oldu mu? Dalgaların sesini armağan ediyor Karşıyaka seferim. Mesafelere yakınlaşmak kaderimiz olmuşsa yakının keşfi kadardır ayrılık. Ben şu anda sadece bir vapurun hikayesindeyim. Beraberliklerinden birbirlerine aşina olmuş insanlar birazdan hareketlenirler. Omzumun ısınışı kadar hissettim seni. Omzumun güneşi sevdiği kadar sevdim. İskeleye yanaşmakta oluşumuzda gölgeyle kaplandım. Siyah bir köpeğin hızlı adımları telaşından kaynaklanmıyordu. Hayatın sabahları ne de olsa onundu. Ya hayatın kadınları yalnızların mı? Elinde gazetesi yürüyenlerin güne başlayışlarında cama yansımamı verişimde hikayeler anlatıyorum. Sana anlatamayacağım hikayeler. Herhangi bir Salı gününden seçmeler. Kendini sevme sanatında canın yanabilir.

04-03-2008 , 8.25-8.45