İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Cumartesi, Ağustos 02, 2008

Bu Anlatı Kimin?

Bakışları ihmal edilmiş bir kadının yakınlığı ile ilgilenen, sessizlik içinde bir adam kararsız dolanıyordu. Yakınlaşmanın düşüncelere bölünmüş olduğu küçük mesafelerde uzaklaştırıcı bir ürkeklik vardı. Aradaki suskunluğu yoğunlaştıran bir bekleyiş hiç dile gelmiyordu. Heyecan verici bulmuştu gizlice yakaladığı gözlerini kaçırışını. Heyecan verici bulmuştu başını göğsüne yaslayabilse duyacağından emin olduğu kalp atışlarının hızlanışını. Avuçlarına saplanacak kadar tutkulu olabilirdi bedeni. Kollarına düşen gecede, sıkıca sarılabilirdi ayışığıyla yıkanmış saçları gözlerini kapayışında kokan kadına. Bir şarkıda saklanmış gibi sırdaş olabilirlerdi. İnanmak için duymak istememiş olabilirdi onu. İnanmak için duyduklarından o da yorgun olabilirdi. Sokak lambalarını sektiren bir oyunda yalnız olmak onunla karşılaşmasına sebep olmuştu. Bir deniz kenarı çizmişti içinde yer aldığı resme. Bir esinti yakalamıştı bazı kişilerin zorla yetiştiği vapuru. Aynı esintide payı vardı iç dünyasının. Hala bir engel vardı iki yalnızlığın keşif çekingenliğinde. Her ikisi de eve zihinlerinde döneceklerdi. Giysilerin düğmelerinin çözülüşünde aynalar konuşacaktı sadece. Tenin yaz sıcağında yanıp kavruluşunda uyku tutmadığında akla gelecekti adı sanı olmayan yitirilişler. Yastığına sarılıp da yatağında kıvrandığında öyküler yazacaktı sessizliği. Ona söz veremezdi belki de. Omzundaki çıplaklığa sadece geçici bir sıcaklık bırakabilirdi. Gözlerine işleyen bir ssessizlikte bulabilirdi yıkık düşlerinin yalnızlığındaki kalıntılarını. Karışmak için bir fırsatları olsaydı. Ona sessizliğini bırakmaktan utanç duymazdı. Dudaklarını susturan bir uzanışta kaybolmak üzereydi. Rehberi arzularıydı. Bir kadının kalp atışlarını getiren kararlılığını alevlendiren her sessizlik meyve verir. Gecenin tadına varmak için nefes alışlarına gizlenmek istedi. Sevişmek hep ayıpmış gibi öğretilmişti ona. Masum olduğunu seviştiğinde anladı. Biraz sabretmesi gerekmişti. Anlatacaklarına davetliydi. Kapısını çalışını duymak için kulak kabarttı. Duyduğu yalnızlıkta bir kadın belirecekti.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home