Bir Tanecik Çığlık

Gördüğüm, duyduğum, dokunduğum, kokladığım kadının uçuşan saçlarında, sessiz bir uçurumun dibi hırçın denize düşüyor. Aramızda şiddetli bir rüzgar var. Dönüp de, kollarımda doğan bir güneş gibi sıcacık gülümsüyor. Onun ışıltılı iyiliğini hissediyorum. Şefkatli bir uyanış barındıran geceden çıkışımız suskunluğun ufkunda bizi buluşturuyor. Omzunda gözlerimi kapayıp da, masumiyetimi onarıyorum. Yara almış bir gün savaşçısı gibi günahlarımla dönüyorum beni arındıran, iyileştiren kucağına. Günah çıkartan bir sessizlik benimkisi. Günahlarını yeniden yaşamamak için susan bir adamın sığınışı nefesim. Kimseye zarar vermek istemezken, neye hizmet ettiğinin farkında olmaksızın yaşamanın acısı, savaşçıları ekmek kavgalarında kalbinden yaralıyor. Zihne barış gelmeyecek mi? Kurulu düzenin orduları okyanus olmuş. Dev dalgalardan kendini gecenin göğsüne atmış bir damla gözyaşı. Çığlık tanelerini duyamıyoruz. Yağmurdan önce kirliydik. Şimdi toprak kokuyoruz. Ölümünde kutsanmışların sessizliği gözlerimi kapayışımda. Ben farklı bir isyanın mirasçısıyım. Bir gün belki de tövbelerimden kurtulabilirim.

18-01-2009