Uzağı Göğsünde Uyutan Deniz

Sana en yakın sessizlik bilirim dile getiremez, benim senin için geceden sakladıklarımı. Bilirim kıskandığım ışık sokulur pencerenden yatağına. Sokağını soran yolculuğu sana anlatır. Bilirim sen duşunu alıp da, ıslak saçlarını kuruladığında düşlerde seni kokladığımı. Bir köşede kırmızı pijamalarım, bir köşede dağınıklığına aldırmadığım pikem, yatağımın aynasına vuran yüzümün ardındaki yansımanın senin gelişini müjdelemeyişi, huzur veren bir Türk Sanat Müziği makamının teselli edişi, senin bana yalnızlığı çekilmez kılan bakışından kalanlar gecem. Bilirim yatağından doğrulup da ayaklarını sarkıttığında ben çıplaklığınca yakınım. Düşünceler örer, seni anımsamaların bitmek bilmeyen heyecanı. Omzunda konaklar, saçlarını kovalayan bakışlar. Dudaklarında bir gülümseme yerleştiğinde, içimi senden kopan kaplar. Bilirim beyaz bir kağıdın müsveddesi zaman. Unutulanda açan sessizlik rengini kızıla çalar. Günbatımını karşılar, uzağı göğsünde uyutan deniz. Soluk soluğa bir martı, yetişmeye çalışır karşı kıyılara. Ulaşılmak istenen bir sevgili gibidir senin ardın. Bir yarın gibi meçhul, güne haydi diyorsun. Haydi gel bana.

13.06.2006