Aşkın Üzen Yüzü

Neden tüm karşılaşmalar sessiz, seni duymak istediğim için mi? Maviyi de üzer oldum. Çarşamba sabahım da bir suskunluğu dolduruyor. Kalbinin benimle konuşmadığını bilsem de, kendime haksızlığım yalnızlığım. Kelimeler varıyor Karşıyaka’ya. Bir bardak çaya seni anlattım. Bir yudum aldım hayalinden. Sormayacaktım neden, yapamadım. Ben bu hüzne ait değilim. Bir sevgide kaldı sevinçlerim. Bir martı gülümsetti beni. Suya paralel kanatlarını cesaretlendirdi. Sevilmekti gökyüzü. Unutmak da bir erdemdi. Gözlerimi kapayışım, aşkın üzen yüzü.