Gizemli ve Tutkulu Bir İstanbul

Binlerce metre yükseklikte seni düşündüm. Şimdi gözlerim bir çocuk gibi trafikte arabalarla oynuyor. Hayatın kalabalık köşelerinden birinde havaalanından kaçışan kırmızı ışıklı otomobiller. Kimilerinin dörtlüleri göz kırpıyor nefes alışlarıma sokulan şehre. İstanbullu bir kediye gözüm takılmışken Havaş ücretimi ödedim. Yanı başımdaki boş koltuktaymışsın gibi seninle konuşmamın adı yalnızlık mı? Beni otelime götüren virajlı bir gecede hikayeler yolda. Hızını arttıran kıvrılışlar sanki denizi arıyor. Bizi bekleyene dağılıyoruz. Gözlerimi kapamak ister gibiyim. Seni karşılayan anları merak ettim. Seni beklenmemiş bir sürpriz gibi şaşırtmış olabilirim. Tüm arabalar gözlerini pür dikkat açmış karşı şeritte. İnsanın elini yalnız hissettiren bir karanlık. İçi yaşamla dolan bir boşluk. Umarım keşke beni gece ikide havaalanından arasan daha iyiydi diye düşünmüyorsundur. Suçu bu güzel şehre atabilir miyim? Düşüncelerimin dolaştığı bu büyülü şehirden sevgiler. Gizemli ve tutkulu bir İstanbul.