Niye Aramıştım?

Niye aramıştım? Merak etmiş miydim? Neden yalnızlıklarımız yakındı? Belki de uzaktı sessizliğimiz. Sancılıydı suskunluk doğuran birlikteliğimiz. Arkadaşlığımız bizi mi kaybediyordu? Kelimelere çok ihtiyaç vardı. Yılları aşmıştık da, yakınlığımızı aşamıyorduk. Gözlerimizi bekliyorduk. Neden aramıştım, yalnızlığına belki kelimelerden daha çok ihtiyacım vardı. Sana haksızlık edişime anlamsız şeyler anlatışımda çaresiz bir adamdım. Duygularını hiç saklayamamış, eline yüzüne yaşanmışı bulaştırmış bir adamdım. Belki susmasını da, duymasını da beceremiyordum. Canım yanıyordu, özlüyordum, arıyordum bir sevgiliyi. Birbirimize aynı derdi gösteren birer aynayız. Birbirimize sevinçleri de gösteremez miyiz? Başarabilir mi bunu dostluğumuz? Denizi seven bir yürek bizimkisi, yolda bir kediyi sevmeden geçivermeyen bir yürek. Her attığı adımı duyan bir yürüyüş yolculuğumuz. Biz de bırakmalı mıyız yarın ortaklığımızı? Gitmek kalmaktan kolay değil mi? Niye aramıştım? Sorulara cevaplarım olmadığı için mi aramıştım. İçimden gelmişti işte bencilce. Gün beni yormuştu. Vapur gecenin içine doğru açılıyordu. Mum ışıklarına ihtiyacı vardı düşüncelerimin. Bir mabet arıyordu içim. Dostluğuna ve kalbine sığınmaya ihtiyacım vardı. Sevdiğim kızlardan korunmaya ihtiyacım vardı. Artık uyumalıyım. Bu gece de sürdü aptallıklarım. Kendimi fotoğraflardan uzak tutamadım. Yalnızlığın ne çok gizli albümü varmış. Yine burnumu soktum haddim olmayana. Yine kayboldum çıkmaz bir sokakta. Dönemedim ileriye. Niye aramıştım? Tutunmak istemiştim beni bırakmayacağını düşündüğüm tek dosta. Seni de unutmam asla hikayemde. Sen de hikayene aitsin. Istersen sen de yıllara çekilebilirsin.