Bir Pencere

Anlamak için erken mi? Andan yıllar sonra, bir başka anda birbirimizi anlamak için yeniden bir araya geldik. Bir araya getirdiklerimizin bir arada olamayışlarından farklı hikayelere seçilmiştik kimin olduğu önemini yitirmiş bir tercihte. Hikayelerimiz bizi değiştirmişti. Bizi güldüren anlardan da, bizi ağlatan anılardan da ayrıydık artık. Yıllar öncesine uzanmaya başlamışsan yaşlanmaktasındır. Herkesin bir penceresi vardır. Bazen güneşlidir, bazen de yağmur taneleri ile bezelidir. Bazen bir otobüsün yolu izleyişindedir, bazen bir trenin doğayı aralayışında. Bazen bir deniz manzarası getirir, bazen karla kaplayıverir sonsuzluk hissini. Herkesin bir penceresi vardır özlemle gecenin içinden çıkıp gelen karanlığa bakan. Bir kızı sevmek sarhoşluktur. Bir kızı sevmek adımlardır. Bir kızı sevmek yalnızlıktır. Bir kadehin havaya kaldırılışından düşen ışıklardır sevincim. Yakaladığım bir köşedir dalıp gidişim. Bir pencere seçerim sana. O güzel yüzünü veriyor bana. Bir pencere seçerim sana seni geleceğe taşıyan. Bir pencere seninle metroda yarışan. Göğsümden kanatlandı kollarımı açışım. İçime yasladı beni gök. Seviştim, direndim. Yola çıktı kendimi arayışım. Bir pencereye bıraktım uğurlanışımı. Bir pencereden duyuldu şarkılarım. Kaldırımlarda paltolu hayaletler geziyor. Herkes sırdaş olmuş. Bir pencere Ankara’da kaybolmuş.