Düş Görüyordum

Işığı söndürüp açan muzip bir çocuk gibiydi bulutlar. Renklerle oynuyorduk. Yaramaz ve keyifliydi yaşamın tonları. Rüzgarda balık çekiyordu insanın canı. Deniz kokusu iştah açıyordu. Bir sandalye çektim oturman için. Düş görüyordum. Yarına söz verdim. Ağaçların altında ışığa tuş olacaktım.