Teşekkürler

Sanatçı içindeki sesle yaşar. Anne içindeki sesi işler çocuğuna. Hissettiklerin seninle konuştuğunda, şekiller sana sesleniyorsa, başını kaldırıp da bakarsın etrafına. İçindeki ses seni çağırıyorsa yaşamaya, sen de güzelliği arayan bir sanatçısın. İster ressam ol, ister bir besteci, ister kaleminle konuştur sessizliği. İskeleye vuran dalgaların sesinde güzel bir gün kalabalık olmayı hak etmiş. Herkes dışarı atmış kendini. Kaygısızlık havası hakim şehre. Martıların görmek istedikleri bir kıyıdan yükselişleri, onlara ekmek parçacıkları atan adama saplanıyor. Çizginin kestiği bir alçalışta, kanatlarını açışları kendini mutlu olmaya bırakmışların rehberi. Ayrılmak üzereyiz. Işığı yaşatan her nesne içimi coşturuyor. Martılar sakinliğe üşüştüler. Çılgına döndü hareket edişimiz. Kalp atışlarıma eşlik ettiler. O kadar yakın ki göğüslerine vuran güneş. İşte o anda gülümsettim seni. Bir düş görmüş gibiydim. Martıların uyandırdığı bir günde kahvaltıdaydık sanki. Şanslıyım vapurlar geçiyor hayatımdan. Şanslıyım ormana kaçışan patikalarım var. Rüzgarla yarışan bir gülümsemem var. Dans edercesine kendini kaybetmiş bir sanatçı boşluğa teslim oluşum. Doluluk alışverişinde karşılıklar masum. Cömert bir nefes alışa armağan deniz kokan an. Yüzüp açılmak isteyen bir özgürlük Egelinin ufku. Bereketli bir mavi gökyüzü. Saçları rüzgarlı adamların hikayesindeyiz. Gönülleri rüzgarlı adamlar. Aşkları fırtınalı yalnızlar suskun. Suskun çelikten mızrak. Suskun çelikten kılıç. Can almış tarihten uzak barışın kıymeti için çaba. Martılarım Yunanistan’a uçuyor. Aşkı diline dolamış içkimiz. Teşekkürler Gölcük Vapuru. Teşekkürler nefesim. Teşekkürler kedicik.