Sokağa çıktığımda, gözlerimi kapadığımda yazmış olduğum onca yazı çok anlamsız geliyor. Paganini’nin keman konçertolarına bıraktım zamanın akışını. Önce düşüncelerime çeki düzen vermeliydim. Hayatımı toparlamalıydım. Gözlerimi kapayışımdan birçok sahne geçti. Neden dur diyemiyordum kelimelerin hayatıma doluşmasına.