Yorgun Söz Sessizlik

Yürüyen merdivenlerde işlenmek üzere geceye çıkıyor yalnızlığımız.
(Salı gecesi Üçyol metro çıkışında)
...
Ecel sonun tekrarı karşılaması. Yalnızlığın kabusu aşk. Bir ümit yaşlanmak. Sümbülün moru kadar güzel yarına çıkmak.
(Çarşamba sabahı vapurla işe giderken.)
...
Metro istasyonunda biriktirilmekteyiz. Treni beklerken akşam yorgunları bir arada. Birazdan doluşacağız birbirimizin bakışlarına. Cama yansıyorum. Yaşım otuz dört. Son istasyonda indik. Adımlarımıza itaatkar yine çıkıyoruz yürüyen merdivenlerde. Kalabalık, adı saklılar.
(Çarşamba akşamı Konak metro istasyonunda bekleyiş)