İçimde Saklı Dakikalarda Karşıyaka

Kanatlarının zenginliğinde mutsuzluğu uçan bir kuşun öyküsü gökyüzü. Deniz, sessizlik ve bunaltıcı bir sıcak yirmi dakikamdan kalanda Karşıyaka kıyılarının çağrısında. Her seçim bir elveda. Yüzümü yıkarken düşüncelerimdi. Kapıdan çıkarken de sadece bir ben görüyordum onu. Hafızam gerçeğin yorumuydu. Kendimin farklı bir versiyonuydum.


Kendim olma hakkımda metroyu bekliyorum. Sadece yalnızlık bir tesadüf değildi. Güvenmenin hep bedeli ağırdı. Boşuna yıpratmaktaydım kendimi ama elimde değildi düşünmemek. Beklenen vapur bile gelmişti. Deniz gibi dingin olabilmeyi isterdim. Sabah soğuk bir duş aldığımda içine kendimi hapsettiğim duygulardan bir an için kurtulmuştum. Sevilmek beni düşlerime döndürebilirdi. Ben yaşama saygılıydım kaybeden olamazdım. Onun kalbinin tercihinde kalamazdım. Yarın dünden bugüne değişti. Öykümüze heyecanlarını keşfetmek isteyen bir başka anne bulmalıydık. Ne sessiz bir yirmi dakika. Ne yaşadığımızı unutacağız. Sözlerimiz ve bakışlarımız yaşlanıyor. İçim Karşıyaka’ya varıyor yine. Yeniden gülümseyebilmeliyim. Seni düşünmeyi hak etmiyorum. Suskun bir kareden irkilip uyanmalıyım. Yaşadığımın farkına varmalıyım. Varış bir tesadüf, gidiş bir seçim. Yalnızlıksa kendinle zor bir geçim.

Benim de heyecanım kalmadı. Vapur yanaşırken düşüncelerime mutsuz hissediyorum. Hem seni hem de daha acısı sana olan güvenimi yitirdim. Dün akşam balık halinden, güleryüzlü bir balıkçıdan bir kilo dil balığı aldım. Sana küçük şeyler armağan etmek istemiştim. Bir aile olabileceğimiz düşünden uzak, kapımızı açışın olamayacağını bile bile çıktım Kemeraltı’na. Anılar beni bırakmıyordu kalabalık sokakta. Neden benim kalbim gaddar olamıyordu, başka bir kız yok mu diyemiyordu. Bilgisayarda msn’de sayfana koymuş olduğun fotoğraflar yeni bir arayış içinde olduğunu dile getirirken, kendimi neden aptal gibi hissediyordum, bir ilişki yaşayacak güçte değilim sözlerini hatırladıkça? Bir yalanını daha keşfetmek neden beni alıkoyuyordu seni yargılamaktan? Sana göre bir kız değilmiş ifadelerine neden delil oluşturmuyordu bana karşı dürüst olmamış olman? Bir yanlışı her şeye rağmen sevebilmek üzüyordu. Fazla iyi niyetlisin ondan kaybediyorsun yaklaşımları kendimle duygularımı çatıştırıyordu. Neden kin, nefret ve kızgınlık yoktu içimde? Dalgaların sesinde Karşıyaka bana çok yakın. Yaz geldi yalnızlığıma. Seni yaşamak tutkum bunaltıcı. Mavi içimin özlediği kadar sakin. Avustralya’da koala kucağımda çekildiğim fotoğrafıma bakmıştım bu sabah. O zamanlarda çıkmaya başlamıştık. O gülümsememi bulmalıyım. Seni unutmuş oluşumda yaşlanmalısın. Artık anılara saklayacak bir şey kalmamalı. Yaşamı keşfetmeye faydası yok kendini kahredişlerin. Bir seçiminde yollarımız farklı sonların rehberliğinde. Bir buluşmadan fazlasını bulamadık birbirimizde. Sınırlı bir gelecekte kalamadık birlikte. Sözün anlamsızlaştığı anlar suskunluk dilinde son bir kez seni seviyorum demek. Neden sevildiği anda huzursuz sevdiklerim? Bir şarkı değil gecelerim. Bir ışıkları söndürüş değil yaşanabilir. Nefes alışında tadına vardığım aldırmazlıktan farklı yokluğunda bana acı veren. Sürpriz bir yarında uyandığında ben olmayacağım düşlerin.