Sessizliğin Sınırında

İki uç arasına doğmadık mı? Hepimiz sınırlarımızın arayışında ölümden eve dönüyoruz. Sözlerin sırrın sınırı. Seni yaşamak sana yakınlaşandan dönmek. Tecrübeyi sınayan zorluklarda nefeslenmek bir sonrası. Sonsuzluk açmak her çaba sarf edilen an. Yenik düşeceğini bilmek cesaret, üzüntülerinden korkmamak. Bir dağ gibi yükselen keşfin yüzeylerini tırmanmak tutku. Dakikam güzel bir kız yakaladı pencere kenarında. Sessizce bir umut gibi duruyor. Güneş vuruyor çıplak bağrına. Denizle konuşuyor bakışları. Bir ihtimalin sınırındayım yine. Neden dudaklarımın hapsinde kelimelerim? Kalkıp gidecek sessizce, içim kalır mısın diyemeden.

06-07-2007 sabahı, Karşıyaka