İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Cumartesi, Temmuz 07, 2007

Sana Hazır Mıyım Kalbimde?

Bir Öykü’nün berisindeyim. Satırlarımın arasındayım. Geleceği bir armağan gibi açamıyor düşüncelerim şu anda. Kendi kelimelerinde koşturmuyorsun etrafımda. Ben baban olduğumda, yazdıklarım seni yaşatan yıllar ile buluştuğunda, bir kadının gözlerini kapayışından senin için özel bir masal duyduğunda yıldızlı bir gecedir ailen. Sana haksızlık olmayacaktır sevgim. Beni seven bir anne ve babadan sana sakladıklarımda bir teşekkür bulabilirsen içtenlikle, her yüreğinle beslenişinde umut saçacaktır bakışların. Hepimiz hiç anlaşılmadığımız hissiyle oynuyoruz. Yalnızlık tek arkadaşımız sansak da yanılıyoruz. Baban olduğumda biliyorum ki üzüntü ve sevinçlerine davetli olacağım. Sokakların seni de büyütecek seçimlerinde. Beni bekleyişlerine asla geç kalmayacağım. Hep sevgi gibi sözümde duracağım. Sen de dost olacaksın güneşle, seni bırakmayan denizle. Yağmurda kana kana ıslanacaksın. Kollarını açışında sarılacak bir heyecan bulduğunda, benim çiçeğim olarak sımsıkı tutunacaksın aşka tutkuyla. Hayal kırıklığına uğrasan da yaşadığın hissine doyamayacaksın. Beni kaybettiğinde kelimelerimde, sana toprak kokan sessizliğimde seni ne kadar sevdiğimi açacağım. İyi bir baba olmayı iyi bir babadan öğrendim. Bunu sana sen doğduğunda anlatacağım. Sana suskunluğun ne kadar özgür olduğunu duyuracağım. Bir ailede adımlar kararlı ve anlayışlıdır. Bir bahanesi yoktur sevilmenin. Buluşmalar sonsuzluğu paylaşır. Sonun da vicdanı vardır. İyi olmak çocuklara en büyük mirastır. Sana hazır mıyım kalbimde? Anlatmak istediklerimde kalmadı sevdiğim kızlar. Onlar kendi öykülerinin annesi olacaklar. Doğanlar kaybettiklerinin baharıdır. Unutulma mevsimi de hatırlanacak kadar güzel, geçiveriyor işte bir ömür gibi. Gözlerimi kapayışım yaşlanıyor. Duygularımın adını ben koymadım. Senin adını miras aldım. Binlerce yılın bir tek gecesinde mucize. Tarihi kazıyan bir düşünce, yarının altında kalırken bizler unutulma savaşçılarıyız. Bir başka boyuta düşüşümüzde gidenler mi yaşıyor, kalanlar mı? Bakışların arasından bir suskunluk sıyrılıyor. Senin de uzağında bir günbatımı olacak. Sen de dokunacaksın ufka içindeki yakınla. Bir gözyaşı seni bulduğunda elim varmayacak seni üzeni silmeye. Ben de bir baba olduğumda anlayacağım. Yaşayarak öğrenmedik mi haksızlığı, yaşayarak öğrenmedik mi ihaneti, ve yaşayarak ölmedik mi? Sen yaşamak istediklerimsin. Seninle yaşama hakkında bir araya geldiğimizde eğlenceli olacak sırrımız. Seni gülümsememe saklayacağım. Farklı bir ülkede bizi bekleyen bir sokak lambası keşfedeceğiz seninle. Onu ışığında dinleyeceğiz. Gölgesinden geçeceğiz bir film gibi, yılı sen beğendiğinde. Seslenişlerin döneminde sen büyürken, sevgisi koşulsuz bir kardeşin olacak. Kardeşler çocukluk kadar saf, geleceğin güven içeren bir parçasıdır. Dedim ya bizler iyi bir anne ve babadan doğduk. Annemiz yetişemedi dolup taşan yaşama. Acı çeksen de iyi olmaktan yılma. İsyanın içindeki değeri kaybettirmesin. Yalnızlık olsa da bedeli içinde karşıla sana gizli ihtimali. Unutma sen en güzel ihtimalsin. Adında derleyeceksin yürek kuşunun göç mevsimlerini uçtuğu serüveni. Sen yarınla tanışacak bir Öykü’sün.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home