İnan Sadece Yaşamak Umurumda

Bugün şehrin bir köşesine çekilmiş, gelip geçenleri izleyen mekanların küçük sırlarındaydım. Beni davet eden hikayelerin, benim olan kısmlarından baktım geride kalanlara. Bakışların eksildiği masalarda hesaplar ödenirken, güzel bir öğle yemeğinin tadından gülümsemelerle uğurlanış bir başka gizemliydi. Şimdi bir kadeh kırmızı şaraba, içimin oda arkadaşına anlatıyorum telaşına aşık bir günü daha. Bir arabanın kıvrak kaçışlarında hızlanıveren yolun heyecanı hiç bitmezken, içim şehirle sürekli yarışırken, düşüncelerim yer değiştiriyordu. Güzel kadınların hikayelerine dönüşlerinden kendime bir gece daha ayırırken bir tebessüm verdim aynama. Bir şarkı daha sakladım hayat için çarpan kalbime. Seni çaldım içince. Seni duydum sözlerimde. Bir sorun vardı adını bilmiyordum. Adını hatırladıklarım yalnızlığım. Kaldırımlar sokağa sızarken, adımlar bir mesafenin açılışında birikirken, gözler gözlerden saçılırken adını arıyordum kalabalıkta. Bir rastlantının düşürdüğü resimden geçiyordum. Yanı başımdaydı öykün. Beni unutmuştun seni unutacak oluşumda. Hepimiz oyuna gelmiştik aslında. Sen de sevişmek kadar güzeldin. Tercihini izle, seni anlarım. Bu gece bende kalıyor zayıf yanlarım. Sessizliğin sessizleştirdiği akış, binaları kucaklayan bir bakış, hiç ders almamış bir yalvarış bir andan diğerine varış. Beni kat kendine. At uzağımı derdine. Yakını kaybet omzumda. İnan sadece yaşamak umurumda.