İşlenebilecek En Güzel Günaha

Duygularında kaybolmuş bir adamın ebedi adresi kadınlardır. Kelimelerimin buluşma noktası güzel kadınlara. Ölüm sözü ayırana dek. Sanırım gerçeğini şaşırmış ender insanlardan birisiyim. Kolay değil narin bir ihtimali sevmek. Gözler yaşamak demek.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İzmir, Türkiye

I like dabbling in English. Words welcome people in me.

Pazartesi, Aralık 31, 2007

Bir Tek Sensin Duyanım

Alışmak ne kadar dürüstçe? Yalnızlığın seçtiği şarkılardaki iç konuşmalara kulak asmalı mı? Suskunluğun kollarında gece. Bir adım diğerini geçince sokak kaldırımlarından dönerken, düşünceler beni bulur. Değerli olduğumu hissetmenin gözlerime kapayışıma verdiği bir armağan elimi tutuşun. Neden nankör eve dönüşlerim? Neden kalbim beni terk edenin? Seni üzmek istemeyişimle hesaplaştım. Dudaklarıma beni anlarcasına sokuldun. Saçlarımı okşadın. Bana sıkıca sarıldın. Hikayeme gülümsedin. Derin bir nefes aldın benimle gözlerimi büyüleyen yeşil yamaçlardan. Hayatın patikalar açtığı bir ormanda güneşi kedilerden çok sevdin omzumda. Zeytin ağaçlarının saklandığı bir vadiye bıraktın kaygılarını. Neden başımı önümü eğişim sessiz? Hak ettim mi sevgini? Biz vedalaşamayız ki. Birlikte film izleyişlerimiz, gözyaşlarında seninle yeniden tanışışım, sıcaklığında masumiyetimden bir şey kaybetmeyişim, iyi birer insan olduğumuz gerçeğinde çocukça kanepene kıvrılışım, unutulmakla kavgalarım, kaçıp gitme arzumda kaybolacağımı bilişim, bir kızın içimde öldürdüklerinin farkında senin içinde de sevgini yok etme korkusu, bir pencerenin yakaladığı caddenin ışıkları çaresizliğim. Kendime ne kadar acımasızım. Başkalarının olsun aldırmazlık. Her şeye rağmen yarınım kal. Hayat bizi güldürse de, ağlatsa da bilirim ki bir tek sensin duyanım. Oyunuma park etmiş araçlar. Rüzgarla çıkmışım evinden. Deniz gizlemişim montuma. Sokak lambalarından kaçırmışım gölgemi. Sen beni yargılamazsın. Biz birbirimize hiç yalan söylemedik. Kelimelerimizi susturduk, sessizliğe güvendik. Bir yastığa baş koyuşumuz ayrılık kadar yakın olacak mı? Uyumalıyım, soyunmalıyım. Ne kadar dürüst çıplaklığım? Mazeret değil yalnızlığım. Bazen her şey güzel bir yansıma kadar uzak. Anımsamalar da, aynalar da geri vermiyor yaşananı. Değerli hayatın her anı. Neden kalbi bana güzel kelimeler seçmeyen bir kıza takıldı aklım? Neden hala yanımdasın yokken senden gizlim saklım? Ben ne kadar aptalım. Hala anlamıyorum. Hala inatçıyım. Neden oturdum bilgisayarımın başına? Yarın erken kalkmalıyım. Özür dilerim canım.

0 Comments:

Yorum Gönder

<< Home