Suskunluklar Artık Farklıdır

Bir uzanış keşfeder ya yanağını, küçük bir dokunuş kapattırır ya gözlerini, nefes alışlarına çekilirsin ya birden, kaybolursun sessizliğinde, beklersin teninin sıcaklığını, ararsın göğsünün o tatlı baskısını, ararsın ya saçlarına bir suskunluk bırakışını, artık anlatmaya gerek yoktur, artık kelimeler geri çekilir yalnızlıklarına, işte o anda ekilir acılarla büyüyen sevinçler. İşte o anda yakar canını görmek için aşkını. Ona yol gösterir gidişi. Özlem olur sende bıraktıkları. Gözlerini kaparsın ama suskunluklar artık farklıdır. Sokaklar farklıdır, geceler de. Hikayeler de biraz eksiktir. Bizler yaşamak için doğmuşuz. Biz giydirdik çıplaklığımızı.