Davetin Sessizliği

Kadehleri insanlardan ayıran hikayelerden içeri girdim. Benimle ilgili düşünceler bana ait değildi. Nerden bilebilirdim ki bir bakışın beni hikayesine davet etmek istediğini ? Yerimi alışımda konumlandım birbirlerini dışlayan iç içe oluşlara. Garsonlarla şarkılar masalar arasında geziniyordu. Sipariş edilen bir içecek zamanında geliyordu da, aşkın zamanı yoktu. Sıcak bir çayın yanında sevişmek çekebilirdi insanın canı. Yeri de zamanı da değildi. Hangimiz daha edepliydik ? Edepliler yalnız hissedenlerden fazla olabilir miydi ? Gece çiftleri evine bırakacaktı. Endişelenmeyin yalnızları da ihmal etmeyecekti. Aynaya kaldı güzel kadınlar. Işığımı söndürdüm. Düşümde beni seven bir kızı gözlerime döndürdüm. Uyuya kalmış olmalıyım. Kendime yeni bir sabah daha bulmalıyım.