Olmak Zamanı Geldi

Olmak deli etmiş akıllıyı. Karanlığı kazımış yıldızlarla. Olmak deli etmiş dalgaları. Olmak gelmiş içinden. Sevişmek istemiş sorular sormadan. Hesap vermek istemezmiş çünkü kalbi hesapsızmış. Adına kanmış yalnızlığın. Aldırmayışa kaldırımlar eklemiş. Uğradığı bir şarkıyı mırıldanmış yol boyunca. Bir çocukken büyüyüverişine akıl sır erdirememiş. Bir kız sokulmuş düşüne. Onda utanmaksızın gezinmiş. Çıplaklığı onda sevmiş. Kendi çıplaklığını hissetmek için muhtaçmış gözlerini kapamaya. Ters gelmiş evren, gök yere yıkılıverirken. Bardağından boşalan suyu kana kana içercesine susamışlığın değerini bilmiş. Yağmuru içmiş bedeni. Göğün kıymeti sızmış yakasından içeri. Olmak deli etmiş akıllıyı. Bağırmış, tüm utançları bağrından kopmuş. Bir ölüye ağıt yakarcasına tepeleri yırtmış doğan güneş. Bir delinin gözlerinde gün doğmuş. Gün onu akıllılardan ayırmış bir kenara. Bak demiş hayata. Bak martılara. Bari sen yaşa akılsızca. Haydi yardım edelim bu sırra. Elinden tutalım kaybolmak isteyenin. Sevgilisi olalım gülümseyenin. Olmak zamanı geldi. Ağaçlar çiçek açtı. Sokak seni sordu. Adımlarını bekledim. Yol çizenin dedi martılar.