Özlem

Yorgunluk insanı hissizleştiriyor. Akşamla başlayan bir yalnızlık başımı yaslayışım. Vapura binip inişlerim seni yaşayan bir takvim. Senin aldırmazlığında günlerden Çarşamba. Cama yansıyışımda gülümsemediğimi farkettim. Kendime yakıştıramadım bakışlarımı. Sıradanlığı da sevebilirim sevgiyle paylaşılan bir suskunlukta. Hayat hep daha fazlasından azı. Kanaatkar bir huzur dolulukla karşılamak isterdim seni. Oyun oynamak istediğin ben olsaydım. Beraber kursaydık soframızı. Dokunulmak kadar güzel olduğunu anlasaydın paylaşmanın. Alıştın farkındayım. Bense alışamadım. Unutmaya çalışamadım. Tercihler vicdansızlıkla suçlanamaz. Tercih edilmenin dışında kalanların dünyası karışıktır. Yokluk yalnızlığına bırakılan bir mesajdır. Silinmeyen bir anımsamayı besler düşünceler. Özlem en güzel hikayelerini seçer hayatın.

09-01-2008