Sessiz Bir Not Uçuverdi

Her kadında anlatılmamışın payı vardır. Her sevilen kadının sessizliğinde ızdırap çeken bir adam yaşar. Her kadından yalnızlığa bir hikaye kalır. Birbirlerine sarıldılar. Yok oluşlarına tutundular. Sonsuza düşmek üzereydiler. Ataları da nice yıldız biriktirmişlerdi hayranlıklarına. Çıplak omuzlarını kavrayan avuçların sıcaklığında suskunluğun seninle konuştuğunda hiçbir zaman doğruyu söyleyemeyecek dudakların. Senin olacak yaşanmışla buluşturduğun yaşanacakların. Bir şehir seçeceksin yarınına. Bir adam uğrayacak yüreğine. Sen kendin için susacaksın. Sen kendin için yaşamak zorundasın. Saçlarına dokunacak için. Neresinde kalmıştın hikayenin? Bana bir zamanlar denizi anlatırdı gözlerin. Elini tutuşumda izin vermezdim gidişine. Elini tutuşumda bekletirdim beni heyecanlarına sürüklemek isteyen sabırsızlığını. Gözlerimizi kapayışlardan ne kaldı geriye? Yeni aşklar mı? Bir kızı daha sevdim. Gülümseyişine kalbimi bıraktım. Sessiz bir not uçuverdi yalnızlığımdan. Onu gökyüzümdeki martı sandım. Bir düş gibi özgür konmayacaktı dudaklarıma. Uçup gidenin olacaktı yarın. Bakakalanın yazmak. Ardım ne bilebilir ki? Ben de kelimelerimin ihanetine uğradım. Anlatamadım. Yanı başımdan geçen bir bahar gibi yaşandın. Bir şarkı dinlemişiz gibi hissettim.